Roślina ta od wieków znana jest w Brazylii i Paragwaju. Indianie zamieszkujący górskie obszary stosują ją w celach leczniczych. Liście z niedużego kwitnącego na biało krzewu przepełnione są słodyczą. Wystarczy zalać je wrzątkiem, by uzyskać bardzo słodki ekstrakt. Można używać liści świeżych, suszonych w całości lub sproszkowanych. Najwartościowsze są jasnozielone, zbierane przed kwitnieniem.
Stewię poleca się szczególnie jako środek wzmacniający serce, układ krążenia i regulujący ciśnienie krwi. Można ją stosować w schorzeniach wątroby, bólach i nadkwasocie żołądka. Może być także łagodnym środkiem stymulującym układ nerwowy, naturalnym antydepresantem. Wzmacnia układ odpornościowy, zmniejszając ryzyko przeziębienia czy infekcji grypowej. Ponadto jest znakomitym środkiem w zapobieganiu parodontozie (próchnicy zębów), a regularne płukanie jamy ustnej naparem z jej liści zapobiega powstawaniu kamienia i osadu na zębach. Można ją z powodzeniem stosować w leczeniu oparzeń, skaleczeń i trudno gojących się ran. Ma też walory kosmetyczne – ujędrnia cerę i wygładza zmarszczki. Może ograniczać uzależnienie od papierosów i alkoholu. Jest bezpieczna dla dzieci, kobiet w ciąży i osób starszych.
- Stewia to w pełni naturalny słodzik
- Ma zero kalorii
- Wykazuje właściwości bakteriobójcze, przeciwgrzybiczne i obniżające ciśnienie
- Jest wielokrotnie słodsza od cukru (sacharozy)
- Zmniejsza apetyt na tłuste potrawy (głównie słodycze)
- Jest rozpuszczalna w wodzie i alkoholu
- Odporna na wysoką temperaturę (do 200C), może być używana do pieczenia i gotowania
- Stabilna w płynach kwaśnych i zasadowych (pH 3-9)
- Może być długo przechowywana
- Nie powoduje próchnicy zębów
- Jest bezpieczna dla diabetyków – nie podnosi poziomu cukru we krwi
- Jest nietoksyczna (przebadana na zwierzętach i od wielu lat stosowana przez ludzi bez wywoływania niepożądanych efektów)
- Słodziki ze stewii nie ulegają fermentacji
- Można ją uprawiać samodzielnie
